1952
Powstanie centralnego ośrodka szybowcowego w Lesznie.
Historia szybownictwa w Lesznie sięga lat 40. XX wieku, kiedy Ślizgowa Szkoła Szybowcowa z Rzadkowa przeniosła się do Strzyżewic. Liny gumowe zastąpiono samolotami holującymi, a szybownictwo rozwijało się dynamicznie. Wkrótce Leszno stało się znane w całym kraju, przyciągając wybitnych pilotów tamtych lat, takich jak Ewa Nehay, Adam Witek, Jerzy Popiel czy Pelagia Majewska. W 1953 roku po raz pierwszy rozegrano tu Szybowcowe Mistrzostwa Polski, a ośrodek zyskał ogólnopolską renomę.
Archiwum PKF (1948) – Szkoła Szybowcowa w Rzadkowie – Starty z lin gumowych
Archiwum PKF (1952) – Leszno Szybowcowe Mistrzostwa Polski 1952
1957
Powstanie i likwidacja pierwszego Aeroklubu Leszczyńskiego.
Rosnąca liczba lokalnych pilotów doprowadziła do powołania Aeroklubu Leszczyńskiego. Członkowie aktywnie angażowali się w rozwój ośrodka, jednak w 1957 roku, z powodów politycznych, klub został rozwiązany w związku z organizacją VII Szybowcowych Mistrzostw Świata.
1957 – 1976
Lata 1957-1976
Choć miejscowi piloci mogli latać, musieli być zrzeszeni w innych aeroklubach. W tym czasie Centralna Szkoła Szybowcowa rozwijała się intensywnie – odbywały się tu Mistrzostwa Świata (1958, 1968), rozbudowano infrastrukturę lotniska, a Leszno stało się centrum polskiego szybownictwa. To tutaj swoje rekordy ustanawiały Adela Dankowska i Pelagia Majewska, a wybitny trener Józef Dankowski szkolił kolejne pokolenia mistrzów.
1976
Reaktywowanie Aeroklubu Leszczyńskiego
Po utworzeniu województwa leszczyńskiego podjęto decyzję o reaktywacji Aeroklubu. W 1976 roku klub oficjalnie wznowił działalność, choć początkowo korzystał jedynie ze sprzętu i infrastruktury Centralnej Szkoły Szybowcowej. Dzięki zaangażowaniu pilotów oraz wsparciu doświadczonych instruktorów Aeroklub szybko zaczął odnosić sukcesy sportowe.
1989
Koniec PRL i nowe porządki
Po upadku PRL aerokluby przeszły na samodzielne finansowanie, co w Lesznie wiązało się z trudnym okresem przejściowym. Mimo spadku liczby instruktorów i pogarszającej się infrastruktury, klub kontynuował szkolenie pilotów i utrzymywał swoją aktywność.
2000
Aeroklub Leszczyński – samodzielny i dynamiczny
Aeroklub Leszczyński dostosował swój statut do nowych przepisów i uzyskał prawa do użytkowania hangaru oraz części infrastruktury. Wkrótce otrzymał pierwsze szybowce, co umożliwiło prowadzenie działalności na własnych zasadach.
2018
Koniec sporów o nieruchomość.
Dzięki porozumieniu między Aeroklubem Polskim a Miastem Leszno, Aeroklub Leszczyński uzyskał pełne prawa do użytkowania hangaru „murowanego”. Od tego momentu klub działa w pełni niezależnie, współpracując z zarządcą lotniska w celu dalszego rozwoju szybownictwa w regionie.